Het Runeteken

Het oude Saksische schrift bestond vanaf de vijfde eeuw uit Rune tekens. Alle Germaanse stammen in noord Europa kenden dit schrift, maar wel in verschillende afgeleiden ervan. Dit schrift werd door invloed van de kerstening (overgaan van Germaans godendom tot de Rooms katholieke kerk)  al in de achtste eeuw vervangen door het Romeinse schrift.

Echter het gebruik van Runen bleef in het Saksische gebied tot en met de 16 eeuw in zwang. Het werd gebruikt voor aanduidingen van eigendomen van boeren die op een erf woonden. Veel oogstwerkzaamheden werden door rijping en weersinvloeden veelal samen gedaan. Hieruit vloeide ook het “Noaberschop” uit voort. Om de werktuigen van een ieder uit elkaar te houden werden de Rune telkens nog gebruikt.

De Twentse Genealogische Vereniging heft een tiental jaren geleden hieraan een onderwerp in haar maandblad gewijd. Zij waren een tiental Rune tekens op het spoor gekomen.  In dit artikel kwam ook de Rune van het erf Koebrugge op het Zeldam naar voren. De Rune zag er als volgt uit: (klik aan om het te vergroten)

 

De Rune werd bij de beheerder van deze site toegepast als gevelsteen van zijn woonhuis. Zie hieronder. (klik aan om te vergroten)

 Wapen

Voor de ondergrond is het wapen van het bisdom gebruikt (rood met een kruis van zilver). Dit heeft het wapen van Goor sinds 1263 ook als ondergrond. Het wapen is met een schuinbalk gedeeld in zilver als van het kruis uit het bisschoppelijk wapen die de beek voorsteld. Het linker bovendeel vertegenwoordigt de boerderijnaam, rechtsonder de gezoomde eikengroep van de gemeente Ambt Delden de ligging. De oude marke Zeldam maakte na het opheffen deel uit van deze gemeente. Die drie bomen zijn weer een afgeleide van de uitgerukte eikenboom uit het wapen van Delden, waarvan de oudste afdruk al van 1322 stamt. Het wapen heeft een helm in aangezicht met een korenschoof als helmteken voor duiding van het boerenbestaan, de dekkleden zijn en rood gevoerd van zilver als het wapenschild. Hieronder een lint met de naam Koebrugge.

(klik om te vergroten)

Voor wie bedoeld ?

Het wapen is bedoeld voor alle bloedverwanten Koebrugge. De voorlopig oudst bekende voorouder en bewoner van het erf is Roelof Koebrugge die en relatie had met ene Stijne. Uit deze relatie zijn kinderen geboren, waarvan er twee gevonden zijn in de doopboeken. De oudste een zoon kwam op 10 oktober 1680 ter wereld. Echter bloedverwanten uit de oudst bekende stam zijn die van Roelof ter Heerbaart op Koebrugge, zoals in de stamboom is vermeld. Roelof ter Heerbaart op Koebrugge trouwde met Berentje ten Velthuis, alias Voerbroek uit Ipelo. Het was Berentjes tweede huwelijk. Eerder was zij op 9 september 1714 getrouwd met Jan Koebrugge, zoon van Roelof en Stijne. Maar Jan stierf al in 1915 toen Berentje zwanger was. Berentje trouwde snel op 24 november 1715 met Roelof ter Heerbaart en beviel van dochter Janna. Het kind van Roelof ter Heerbaart en Berentje die in 1716 werd geboren is Hendricus waarmee het bloedverwantschap begint.

Registratie Wapen

Het wapen is op 23 januari 2015 ontworpen op basis van de heraldische vereisten door Heraldisch Bureau Nagtegaal in Delft. Het wapen is geregistreerd in zijn database en in het register van de Heraldische Databank te Den Haag. Van het wapen is een certificaat verstrekt door H.K. Nagtegaal.

Alternatief

Niet alle naamdragers stammen van Koebrugge zijn dus bloedverwanten. Bewoners van het erf droegen die naam als deze op dit erf geboren waren. Die naam heeft zich al voor 1715 verspreid in het gebied en later in geheel Nederland. Ook zijn de van oorsprong Roomskatholieke familieleden in de reformatieperiode overgegaan naar de Nederlands Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerk. Meestal uit praktische overwegingen, omdat men afhankelijk was van de gevestigde orde, die daarop veel invloed had. Voor de andere naamdragers is er een alternatief wapen. Zie hieronder.

 (klik om te vergroten)